Εμφυτεύματα

Το εμφύτευμα είναι ουσιαστικά μία βάση στήριξης (καρφίδα) με σχήμα και διαστάσεις παρόμοια με τη ρίζα των φυσικών δοντιών. Τοποθετείται στη γνάθο, στο σημείο όπου έχει χαθεί το φυσικό δόντι. Η ακτινογραφία εμφυτευμάτων μάς δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα για το κατάλληλο σημείο τοποθέτησης.

Υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα άμεσα και να γίνει προσθετική εργασία πάνω σε αυτά χωρίς να περιμένουμε τη λεγόμενη οστεο-ενσωμάτωσή, δηλαδή την ενσωμάτωση του εμφυτεύματος στο κόκαλο του δοντιού. Η οστεο-ενσωμάτωση διαρκεί συνήθως 3 μήνες στην κάτω γνάθο ή 4 μήνες στην άνω γνάθο. Βέβαια, η άμεση τοποθέτηση (ή άμεση φόρτιση) θέλει ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά την ποιότητα και την ποσότητα του οστού, τους λόγους για τους οποίους ο ασθενής μας έχασε τα δόντια του, κτλ.

Η άμεση φόρτιση είναι χρήσιμη σε περιπτώσεις ολικής αποκατάστασης των γνάθων, όταν, δηλαδή, ο ασθενής αναγκάζεται να χάσει όλα του τα δόντια ή αυτά που του έχουν απομείνει, (κυρίως σε περιπτώσεις περιοδοντίτιδας). Σε αυτές τις περιπτώσεις αποκατάσταση μπορεί να γίνει μέσα σε διάστημα 4 -5 ΗΜΕΡΩΝ. Συγκεκριμένα, γίνεται την ίδια μέρα η τοποθέτηση όσων εμφυτευμάτων μας επιτρέπει η γνάθος και ταυτοχρόνως η λήψη των αποτυπωμάτων για την κατασκευή της ειδικής προσθετικής εργασίας. Μετά από 4-5 μέρες τοποθετείται η προσθετική εργασία και το στόμα του ασθενή μπορεί πλέον να λειτουργεί όπως όταν είχε τα δικά του δόντια.

Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται στο οδοντιατρείο. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην τήρηση απόλυτης ασηψίας προκειμένου να αποφευχθούν μετεγχειρητικές επιπλοκές. Εφαρμόζεται τοπική αναισθησία, όπως δηλαδή και για ένα απλό σφράγισμα ενός χαλασμένου δοντιού ή για μια εξαγωγή. Έτσι, και σε συνδυασμό με ειδική φαρμακευτική αγωγή, μπορούμε να υποσχεθούμε απουσία πόνου τόσο κατά την διάρκεια, όσο και μετά την επέμβαση.

Απολύτως καμία. Οι μέθοδοι και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στα εμφυτεύματα μάς χαρίζουν αποκαταστάσεις πανομοιότυπες με αυτές που τοποθετούνται πάνω σε φυσικά δόντια (θήκες, γέφυρες). Με άλλα λόγια, τα εμφυτεύματα δίνουν την εικόνα υγιών και όμορφων δοντιών.

Για την εφαρμογή των εμφυτευμάτων θα πρέπει να τηρούνται κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις.

Ο ασθενής πρέπει να μην πάσχει από ορισμένες σοβαρές γενικές παθήσεις, όπως για παράδειγμα ο υψηλός και αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό. Μια συγκεκριμένη ποσότητα οστού στη γνάθο είναι επίσης απολύτως αναγκαία, πράγμα που διαπιστώνεται με έναν ακτινογραφικό έλεγχο. Τέλος, το βαρύ κάπνισμα και η κακή στοματική υγιεινή πρέπει οπωσδήποτε να ελεγχθούν πριν από την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Όχι. Πρόκειται για μια γνωστή λανθασμένη αντίληψη. Για απόρριψη θα μιλήσουμε στις μεταμοσχεύσεις οργάνων (ήπατος, καρδιάς κλπ.), όπου υφίσταται η πιθανότητα αναγνώρισης του μοσχεύματος ως «ξένου» από τον ανθρώπινο οργανισμό. Το τιτάνιο, από το οποίο κατασκευάζονται τα εμφυτεύματα ανήκει στην κατηγορία των «βιοσυμβατών» υλικών, μπορεί δηλαδή να συνυπάρξει με ζωντανούς ιστούς χωρίς επιπλοκές. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι τα μεταλλικά υλικά (λάμες, καρφιά κλπ.) που χρησιμοποιούνται ευρέως στην ορθοπεδική χειρουργική (αντιμετώπιση καταγμάτων, αρθροπλαστικές επεμβάσεις κ.α.) είναι επίσης από τιτάνιο.

Κακοσμία

Η κακοσμία προέρχεται από αποδόμηση πρωτεϊνών από μικρόβια που βρίσκονται μέσα στο στόμα μας. Προϊόντα της αποδόμησης αυτής είναι ουσίες με δυσάρεστη οσμή, όπως π.χ. ενώσεις του θείου. Τα μικρόβια αυτά μπορεί να βρίσκονται:

  • στα δόντια, σε περίπτωση που είναι τερηδονισμένα ή δεν τα καθαρίζουμε σχολαστικά
  • στα ούλα, σε περίπτωση που πάσχουν από νόσους του περιοδοντίου (ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα) ή δεν τα καθαρίζουμε σχολαστικά
  • στην γλώσσα και ιδίως στο πίσω μέρος της

Σε περίπτωση που η κακοσμία προέρχεται κυρίως από τα δόντια ή τα ούλα, τότε πρωταρχική ανάγκη είναι η θεραπεία των νόσων του δοντιού (τερηδόνα) και των νόσων του περιοδοντίου (ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα) . Αυτό θα γίνει στο οδοντιατρείο ακολουθώντας τα κατάλληλα θεραπευτικά μέσα. Επίσης θεμελιώδους σημασίας είναι η εκμάθηση σωστής στοματικής υγιεινής, ώστε να απομακρύνετε μόνοι σας τα μικρόβια που προκαλούν την κακοσμία σε καθημερινή βάση.

Για μία σωστή στοματική υγιεινή πρέπει να βουρτσίζουμε τα δόντια μας δύο φορές καθημερινά Επίσης, να χρησιμοποιούμε οδοντικό νήμα μία φορά την ημέρα ώστε να απομακρύνουμε τα μικρόβια από περιοχές που δεν μπορεί να φτάσει η οδοντόβουρτσα. Μπορεί να χρειαστεί και ένα κατάλληλο στοματικό διάλυμα, που υποβοηθά στην απομάκρυνση των μικροβίων και χαρίζει ευχάριστη αναπνοή.

Στην περίπτωση που η κακοσμία προέρχεται κυρίως από τη γλώσσα, φροντίζουμε να απομακρύνουμε τα μικρόβια που λιμνάζουν στην πίσω επιφάνεια της γλώσσας και προκαλούν τη δυσάρεστη αναπνοή. Αυτό γίνεται βουρτσίζοντας την γλώσσα με μαλακή οδοντόβουρτσα μετά το πλύσιμο των δοντιών μας. Καλό είναι να μην χρησιμοποιείται οδοντόπαστα, απλώς να βρέχεται η οδοντόβουρτσα με νερό ή με το κατάλληλο στοματικό διάλυμα.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:

  1. Μην ξεχνάτε να επισκέπτεστε τον οδοντίατρό σας τακτικά
  2. Βουρτσίζετε τα δόντια σας σωστά δυο φορές την ημέρα
  3. Μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα μετά το βραδινό βούρτσισμα
  4. Καθαρίζετε την επιφάνεια της γλώσσας μετά το βούρτσισμα
  5. Πίνετε πολλά υγρά, αλλά περιορίστε τον καφέ όσο μπορείτε
  6. Μπορείτε να μασάτε τσίχλα χωρίς ζάχαρη
  7. Φάτε φρέσκα λαχανικά, όπως καρότα.

Στοματογναθικά

Αν ο βρυγμός (σφίξιμο δοντιών) συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας, τότε μπορούμε προφανώς να το καταλάβουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα δόντια της πάνω και της κάτω γνάθου πρέπει να ακουμπάνε μόνο όταν μασάμε ή καταπίνουμε (κατά μέσο όρο αυτό είναι 17 λεπτά την ημέρα). Οποιαδήποτε άλλη επαφή των δοντιών είναι περιττή και ασκεί επιπλέον φόρτιση στο στοματογναθικό σύστημα, ιδίως αν είναι παρατεταμένη.

Αν ο βρυγμός γίνεται κατά τη διάρκεια της νύχτας, δυστυχώς εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να το καταλάβουμε γιατί κοιμόμαστε. Σε περίπτωση που τρίζουμε τα δόντια μας, μπορεί να ακούσει τον ήχο κάποιος που κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο. Εμείς μπορούμε δυστυχώς να το αντιληφθούμε μόνο το άλλο πρωί, από τα συμπτώματα που πιθανόν να έχουμε.

Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ηρεμήσετε και να αποβάλετε όσο περισσότερο μπορείτε το άγχος από τη ζωή σας. Επειδή, όμως, αυτό είναι πολύ δύσκολο, υπάρχουν διάφορα θεραπευτικά μέτρα που μπορούμε να πάρουμε στο οδοντιατρείο ώστε να περιορίσουμε το πρόβλημα (δυστυχώς το να πούμε ότι θα το θεραπεύσουμε τελείως είναι συχνά αδύνατο) και την έκταση της βλάβης που μπορεί να προκαλέσει.

Τα συνήθη θεραπευτικά μέσα είναι η κινησιοθεραπεία και διάφοροι τύποι νάρθηκα. Στην κινησιοθεραπεία διδάσκονται ορισμένες ασκήσεις ώστε να επαναφέρουμε τους μύες στην φυσιολογική τους λειτουργία και συντονισμό. Ο νάρθηκας είναι μια κατασκευή από πλαστικό η οποία εφαρμόζει με συγκεκριμένο τρόπο στα δόντια και βοηθάει στην ελάττωση της έντασης του βρυγμού.

Αν αντιληφθείτε ότι έχετε κάποιο από τα συμπτώματα που προαναφέραμε (σφίξιμο ή τρίξιμο των δοντιών, παρατεταμένους πονοκέφαλους, ήχους από την διάρθρωση, δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος κ.α.) πρέπει να συμβουλευτείτε οδοντίατρο. Ακόμα και ένα μικρό πρόβλημα μπορεί, αν αφεθεί, να δημιουργήσει προβλήματα που αργότερα θα είναι πολύ δύσκολο να αποκατασταθούν. Ο οδοντίατρος θα σας κατευθύνει ανάλογα για την κατάλληλη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσετε.

Λεύκανση

Το gel λεύκανσης τοποθετείται σ’ ένα λεπτό νάρθηκα, ο οποίος εφαρμόζει πάνω στα δόντια. Καθώς το δραστικό συστατικό του gel ελευθερώνει οξυγόνο, αυτό ενεργεί πάνω στις χρωστικές της αδαμαντίνης και της οδοντίνης και τις αποχρωματίζει. Η δομή του δοντιού δεν αλλάζει, μόνο το χρώμα του δοντιού γίνεται λευκότερο και πιο φωτεινό.

Ναι! Οι έρευνες έδειξαν ότι η λεύκανση των δοντιών με καρβαμιδικό υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ασφαλής και για τα δόντια και για τα ούλα, εφόσον γίνεται κάτω από την παρακολούθηση του οδοντίατρου.

Οι αιτίες είναι πολλές. Δυσχρωμίες δοντιών προκαλούνται από κατανάλωση ουσιών πλούσιων σε χρωστικές (καφές, τσάι, καπνός, αναψυκτικά τύπου colas), από τραυματισμό, από χρήση τετρακυκλίνης (αντιβιοτικό), από υπερβολική χρήση φθορίου, από προοδευτική νέκρωση του οδοντικού πολφού ή από παλιές εμφράξεις.

Αποτελέσματα συνήθως βλέπουμε ακόμη και μετά από την πρώτη εφαρμογή. Το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα επέρχεται, συνήθως, μετά από 10-14 συνεχή βράδια και κυμαίνεται ανάλογα με τη δυσχρωμία από 3-10 ή 12 βαθμίδες της χρωματικής κλίμακας.

Τα δόντια θα παραμείνουν για πάντα λευκότερα και φωτεινότερα από ό,τι πριν, Όμως, μερικοί ασθενείς, (ειδικότερα αυτοί που συνεχίζουν να καταναλώνουν χρωστικές ουσίες όπως καφεΐνη ή καπνό), μπορεί να χρειασθεί να εφαρμόσουν ξανά κάποια μέθοδο λεύκανσης για 1 ή 2 βράδια κάθε 1-2 χρόνια.

Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν κάποια ήπια οδοντική ευαισθησία στο κρύο κατά τη διάρκεια της αγωγής. Αυτά τα συμπτώματα πάντα εξαφανίζονται 1-3 ημέρες από την ολοκλήρωση της θεραπείας.

Ουλίτιδα-Περιοδοντίτιδα

Ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων, η οποία προκαλεί πόνο και αιμορραγία, καθώς και κακοσμία. Συνήθως προκαλείται από την υπερβολικά μεγάλη ποσότητα μικροβίων ή πέτρας (τρυγίας), δηλαδή σκληρών αλάτων ασβεστίου που έχουν κατακαθίσει στα δόντια. Αυτή η πέτρα ενδέχεται να εισχωρήσει ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα προκαλώντας τα παραπάνω συμπτώματα.

Η περιοδοντίτιδα αποτελεί μία πιο γενικευμένη πάθηση των ιστών, η οποία συνήθως προκαλείται αν δεν αντιμετωπιστεί η ουλίτιδα. Για την αντιμετώπισή της ενδέχεται να χρειαστεί η χορήγηση αντιβιοτικών και αντιφλεγμονοδών σκευασμάτων και/ή η επιδιόρθωση παλιών σφραγισμάτων.

Αυτό που χρειάζεται να κάνετε για να τις προλάβετε είναι να βουρτσίζετε τακτικά τα δόντια σας με φθοριούχο οδοντόκρεμα (δύο φορές την ημέρα μετά τα κύρια γεύματα) και να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα (μία φορά την ημέρα) ώστε να απομακρύνετε αποτελεσματικά την οδοντική μικροβιακή πλάκα από τα δόντια σας.

Η αιμορραγία των ούλων κατά το βούρτσισμα, το φαγητό ή και ξαφνικά είναι ένδειξη φλεγμονής. Αυτό σημαίνει ότι τα ούλα, κάτω από την επίδραση μικροβίων, έχουν χάσει πλέον τη φυσιολογική τους υγιή κατάσταση και πάσχουν από τη νόσο των περιοδοντικών ιστών (των ιστών γύρω από το δόντι).

Τερηδόνα

Η τερηδόνα είναι η φθορά των σκληρών ιστών των δοντιών (αδαμαντίνη, οδοντίνη). Προκαλείται όταν τα άλατα που υπάρχουν στην επιφάνεια των δοντιών εξουδετερώνονται εξαιτίας των μικροβίων που παράγονται στη στοματική κοιλότητα.

Τα μικρόβια επικάθονται πάνω στα δόντια και σχηματίζουν την οδοντική μικροβιακή πλάκα. Συγκεκριμένα είδη μικροβίων (S. mutans, lactobacilli) ευθύνονται κυρίως για την τερηδόνα. Τα μικρόβια αυτά μεταβολίζουν τους υδατάνθρακες που υπάρχουν στο στόμα (και προέρχονται από τη διατροφή μας) και παράγουν ως υποπροϊόντα οξέα, κατεβάζοντας το pΗ του στόματος. Όταν το ρΗ κατεβεί κάτω από ;ena συγκεκριμένο όριο, τα δόντια απομεταλλικοποιούνται, δηλαδή χάνουν μέρος από την ανόργανη ουσία τους. Στη συνέχεια καταστρέφεται και ο οργανικός σκελετός του δοντιού δημιουργώντας μια κοιλότητα όπου επικάθονται περισσότερα μικρόβια και ούτω καθεξής… Αν δεν θεραπευθεί η τερηδόνα, τότε τα μικρόβια μπορεί να φτάσουν μέχρι το νεύρο του δοντιού (πολφός) και να προκαλέσουν πολφίτιδα, πόνο, νέκρωση του πολφού και απόστημα.

Μερικοί τρόποι για την πρόληψη απέναντι στην τερηδόνα είναι οι εξής:

  • Βούρτσισμα: Τακτικό και σχολαστικό βούρτσισμα (δύο φορές την ημέρα, μεσημέρι βράδυ). Χρήση οδοντικού νήματος για καθαρισμό των μεσοδοντίων περιοχών
  • Φθόριο: Το φθόριο είναι ο καλύτερος σύμμαχός μας απέναντι στην τερηδόνα. Η οδοντόκρεμα πρέπει να περιέχει φθόριο, ενώ καλό είναι να συμπληρώνουμε τη στοματική μας υγιεινή με φθοριούχο στοματικό διάλυμα. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις συστήνεται τα παιδιά να λαμβάνουν συμπληρωματική δόση φθορίου καθημερινά, ώστε να δυναμώνουν τα δόντια τους πριν ακόμα βγουν στο στόμα.
  • Διατροφή: Συνίσταται περιορισμός της ζάχαρης και γενικότερα των τροφών που περιέχουν ζάχαρη (γλυκά, σοκολάτες, αναψυκτικά τύπου κόλα, μπισκότα, έτοιμα σνακς που περιέχουν ζάχαρη, χυμοί, κ.α.).
  • Συχνότητα φαγητού: Πέρα από την ποσότητα, σημαντικό ρόλο παίζει και η συχνότητα που καταναλώνουμε ζάχαρη και φαγητό γενικότερα. Η ίδια ποσότητα ζάχαρης προκαλεί πολύ μεγαλύτερη καταστροφή αν καταναλωθεί σε πολλά γεύματα, παρά σε ένα γεύμα.
  • Σάλιο: Το σάλιο είναι σημαντικός παράγοντας που αδρανοποιεί την οξύτητα της πλάκας. Γι αυτό, αν δεν μπορούμε να βουρτσίσουμε τα δόντια μας μετά από ένα γεύμα, καλό θα ήταν να τα ξεπλύνουμε με άφθονο νερό ή να μασήσουμε μια τσίχλα χωρίς ζάχαρη για μερικά λεπτά. Έτσι βοηθάμε την παραγωγή σάλιου και επαναφέρουμε το pΗ του στόματος στα κανονικά επίπεδα πιο γρήγορα.
  • Τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο: Οι τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο βοηθούν ώστε να διαγνώσουμε την εμφάνιση της τερηδόνας στα αρχικά στάδια. Όσο πιο νωρίς διαγνωστεί αυτή τόσο μικρότερο σφράγισμα θα χρειαστεί να γίνει. Επίσης σε πρώιμα στάδια, η τερηδονική αλλοίωση βρίσκεται σε αντιστρεπτό στάδιο. Με την κατάλληλη θεραπεία δηλαδή, μπορούμε να αποφύγουμε και το σφράγισμα.

Όψεις

Οι όψεις δοντιών είναι μία δραστική μέθοδος αισθητικής βελτίωσης των δοντιών μας. Πρόκειται για λεπτές φλούδες από πορσελάνη ή ακρυλική ρητίνη που έχουν το σχήμα και το χρωματισμό φυσικού δοντιού και επικολλούνται μία-μία στην επιφάνεια κάθε δοντιού. Εκτός από αισθητική παρέμβαση, μπορούν να θεωρηθούν και λειτουργική παρέμβαση, γιατί ενδέχεται να βελτιώσουν και τις μασητικές ικανότητες του ασθενή.

Η αντοχή των όψεων εξαρτάται από το υλικό κατασκευής τους. Οι όψεις πορσελάνης είναι περισσότερο ανθεκτικές και κατά μέσο όρο αντέχουν 15-20 χρόνια. Από την άλλη, οι όψεις ρητίνης έχουν μικρότερο χρόνο ζωής, συνήθως 6-7 χρόνια. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να κρατήσουν και περισσότερο αν ο ασθενής τηρεί τους κανόνες στοματικής υγιεινής.

Μετά την τοποθέτησή των όψεων, θα χρειαστεί:

  1. Να αποφύγετε τη μάσηση τροφών τις 2 πρώτες ώρες μετά την επέμβαση, για λόγους σωστής συγκόλλησης.
  2. Να βουρτσίζετε συχνά τα δόντια σας, τουλάχιστον 2 φορές ημερησίως.
  3. Να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα.
  4. Να κάνετε χρήση στοματικού διαλύματος που δεν περιέχει χλωρεξιδίνη.
  5. Να αποφύγετε το δάγκωμα των νυχιών σας, το μάσημα πάγου, το δάγκωμα μολυβιού ή άλλων σκληρών αντικειμένων.

Γενικές ερωτήσεις

Καλό θα ήταν να γίνεται έλεγχος στα δόντια και στα ούλα κάθε χρόνο, ακόμα και αν δεν νιώθουμε κάποια ενόχληση. Για τα παιδιά και ασθενείς με περιοδοντοπάθειες το αντίστοιχο χρονικό διάστημα πρέπει να είναι έξι μήνες.

Βουρτσίζουμε τα δόντια μας 2 φορές την ημέρα (πρωί και βράδυ). Το βραδινό βούρτσισμα είναι το σημαντικότερο.

Μόνο όταν μας το συστήνει ο οδοντίατρος και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται ότι είναι απαραίτητο. Η αλόγιστη χρήση του στοματικού διαλύματος προκαλεί χρωματισμό των δοντιών, βλάβες σε δόντια και στοματικό βλεννογόνο.

Αν κάνετε εξαγωγή δοντιού, για την καλύτερη επούλωση της πληγής και την αποφυγή ανεπιθύμητων καταστάσεων, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες:

Κρατήστε το τολύπιο βάμβακος ή τη γάζα που τοποθετήθηκε στο τραύμα στην κατάλληλη θέση, δαγκώνοντας, επί 30 λεπτά. Εάν η αιμορραγία συνεχιστεί, τοποθετήστε νέο κομμάτι για 60 λεπτά ακόμη. Για να ελαχιστοποιήσετε την περαιτέρω αιμορραγία, αποφύγετε την άσκηση και καθίστε σε όρθια θέση. Εάν η αιμορραγία επιμείνει περισσότερο από 24 ώρες, επιβάλλεται να ξαναέρθετε στο ιατρείο.

Εάν μετά την εξαγωγή παρουσιασθεί οίδημα (πρήξιμο) στην περιοχή του τραύματος, συνιστάται η τοποθέτηση παγοκύστης εξωστοματικά, για διάστημα μιας ώρας, με περιοδικές εφαρμογές ανά 10 λεπτά και διάρκεια της εφαρμογής 5 λεπτά. Μετά την πάροδο 36 ωρών, ο πάγος δεν έχει πια επίδραση. Σε περίπτωση δυσκαμψίας της γνάθου, μην ανησυχήσετε, είναι μια φυσιολογική αντίδραση ύστερα από μία χειρουργική επέμβαση εξαγωγής δοντιού.

Για την πρόληψη του πόνου, θα χρειασθεί να πάρετε παυσίπονο πριν την επέμβαση (όχι ασπιρίνη). Αν ο πόνος συνεχίζεται και μετά την επέμβαση, η δόση να επαναληφθεί μετά από 4 ώρες. Η λήψη αντιβιοτικών γίνεται μόνο εφόσον το συστήνει ο οδοντίατρος.

Προσπαθήστε να τρώτε μόνο μαλακές τροφές σε χλιαρή ή κρύα θερμοκρασία. Οι ζεστές και σκληρές τροφές πρέπει να αποφεύγονται. Παράλληλα, αποφύγετε τη μάσηση από τη μεριά της εξαγωγής. Για τα επόμενα τρία 24ωρα η μάσηση θα πρέπει να γίνεται από την αντίθετο της εξαγωγής πλευρά.

Σε ασθενείς που είναι καπνιστές, συνιστάται να αποφύγουν το κάπνισμα για τουλάχιστον 12 ώρες μετά την εξαγωγή.

Την ημέρα της εξαγωγής αποφύγετε να ξεπλύνετε το στόμα σας με νερό ή διάφορα αντισηπτικά. Έτσι αυξάνεται η αιμορραγία και καθυστερεί η επούλωση.

Αν χρησιμοποιείτε οδοντοστοιχίες, καλό θα ήταν να μην το κάνετε για 24 ώρες μετά την εξαγωγή.

Σε περίπτωση που αισθανθείτε ναυτία ή τάση για εμετό μετά τη χειρουργική επέμβαση, διακόψετε το αναλγητικό ή αντιβιοτικό για 1 ώρα τουλάχιστον. Πιείτε γουλιά-γουλιά ένα αναψυκτικό ή τσάι για 15 λεπτά. Όταν η ναυτία υποχωρήσει, μπορείτε να καταναλώσετε στέρεες τροφές και να συνεχίσετε τη φαρμακευτική σας αγωγή. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν, παρακαλούμε επικοινωνήστε άμεσα με τον οδοντίατρό σας.

Είναι πιθανόν να εμφανιστούν άλλες παροδικές επιπλοκές, όπως μούδιασμα του χείλους και της γλώσσας, πυρετός, πόνος κατά την κατάποση, παροδική δυσκολία διάνοιξης του στόματος κ.α., για τα οποία θα έχετε ενημερωθεί πριν την εξαγωγή. Σε περίπτωση που τα φαινόμενα επιμείνουν, επικοινωνήστε με τον οδοντίατρό σας.

Τα ράμματα (που δεν είναι αυτοαπορροφούμενα) αφαιρούνται συνήθως μία εβδομάδα μετά την εξαγωγή.

Θυμηθείτε πως, σε περίπτωση που σηκωθείτε ξαφνικά, υπάρχει πιθανότητα να ζαλιστείτε. Αν είστε ξαπλωμένος/η και θέλετε να σηκωθείτε, φροντίστε να μείνετε καθισμένος/η για ένα λεπτό, πριν σηκωθείτε όρθιος/α.